4775

4894م

5ص.

كمبود آهن و كم خوني ناشي از آن از مشكلات عمده تغذيه اي و بهداشتي در كشور است. گروههايي كه بيشتر در معرض كم خوني فقر آهن قرار دارند عبارتند از: شيرخواران، كودكان زير 6 سال، نوجوانان بخصوص دختران نوجوان و زنان در سنين باروري، به ويژه زنان باردار. پسران نوجوان و مردان بالغ هم ممكن است دچار كم خوني فقر آهن بشوند اما اين خطر در آنها كمتر است. كودكان سنين مدرسه خصوصا اگر متعلق به خانواده هايي باشند كه از نظر اقتصادي- اجتماعي در سطح پايين قرار دارند ممكن است به درجاتي از فقر آهن و كم خوني ناشي از آن مبتلا شوند. در مناطقي كه آب آلوده است و وضعيت بهداشت محيط در سطح مطلوبي قرار ندارد، ممكن است دريافت آهن از طريق مواد غذايي كافي باشد ولي ابتلا به بيماريهاي عفوني و انگلي موجب سوء تغذيه پروتوئين انرژي گردد كه خود روي جذب آهن اثر دارد. عوارض مهم فقر آهن عبارتند از بي تفاوتي، خستگي و بي حسي، كاهش قدرت يادگيري، عدم تمايل به فعاليت هاي فيزيكي، مثل ورزش، كودك پس از اين مرحله از ذخاير آهن بدن خود استفاده ميكند و در صورتي كه ذخاير كاهش يابد، كم كم وارد مرحله كم خوني و فقر آهن ميشود در اين مقاله به بررسي ابعاد مختلف كم خوني فقر آهن ميپردازيم

پيوند ﴿نشريه ماهنامه آموزشي- تربيتي﴾

0993-1024

وزارت آموزش و پرورش سازمان مركزي انجمن اوليا و مربيان

1385

تير و مرداد و شهريور

تابستان

321 و 322 و 323

108-112