1026

انجمن آمار ايران

از ميان بردار خروج هاي مختلف در سانسور فزاينده نوع دوم، يافتن بردار خروج بهينه با استفاده از رويكردهاي بهينه يابي در آزمايش هاي طول عمر موردتوجه است. رويكردهاي بهينه يابي چند-هدفه با در نظر گرفتن چند هدف به صورت هم زمان، سعي در يافتن طرح بهينه مي نمايند. در اين مقاله با در نظر گرفتن دو معيار و استفاده از رويكردهاي بهينه يابي تركيبي، بردار خروج بهينه در سانسور فزاينده نوع دوم با مكانيسم خروج وابسته مبتني بر مدل لوجيت در نظر گرفته شده، شامل  وابسته مبتني بر تابع ربط لوجيت به دست آورده مي شود. مكانيسم خروج تصادفي  تصادفي پارامترهاي تنظيمي است كه به وسيله آزمايشگر و با توجه به اهداف آزمايش و فواصل شكست احتمالي تنظيم و تعيين مي گردد. اين پارامترها، امكان تنظيم احتمال خروج را در مكانيسم سانسور در جهت كاهش هزينه و زمان آزمايش فراهم مي كند. تعيين مقدار بهينه اين پارامترها با توجه به معيار بهينگي مدنظر، بردار خروج بهينه را نتيجه مي دهد. مطالعات شبيه سازي براي ارزيابي رويكرد بهينه يابي تركيبي و مقايسه آن با معيارهاي وابسته انجام مي گردد. در انتها نتايج و پيشنهاد ها ارائه شده است.  بهينه يابي تك-هدفه در مكانيسم سانسور تصادفي

انديشه آماري

1401

54

95-103

پاييز و زمستان