196

27ص.

طرفداران مدلهاي انتزاعي تكامل بر اين باورند كه مدل واحدي در تغيير تكاملي پديدههاي گوناگون، چه در سطوح مختلف انتخاب در زيستشناسي و چه در پديدههاي تكاملي مطرح در حوزههاي ديگر، در كار است. اگر چنين مدلهايي در عمل بتوانند بر پديدههايي كه نوعاً تكاملي دانسته ميشوند منطبق شوند يا تقريب خوبي از آنها باشند، آنگاه توانستهاند طيف گوناگوني از پديدهها را تبيين كرده و احتمالاً در پيشبيني برخي پديدهها ايفاي نقش كنند. اما بر اين مدلها انتقادات مهمي وارد شده است. مهمترين انتقاد هم، عدم كفايت تجربي اين مدلها است كه به درجات مختلف در آنها نشان داده شده است. اما برخي در انتقاد از اين مدلها تا آنجا پيش رفتهاند كه تلاش براي به دست دادن مدل انتزاعي تكامل را يكسره بيهوده و ناموجه دانستهاند. در اين مقاله، با بررسي اجمالي سه گونه مدل انتزاعي تكامل تلاش ميشود تا نشان داده شود كه هرچند ممكن است مدلهاي موجود مبتلا به عدم كفايت تجربي باشند، كل پروژۀ ارايۀ مدل واحد تكاملي قابل دفاع است. براي نشان دادن اين مطلب، تكامل فرهنگي به عنوان يكي از دستاوردهاي توجه به مدل انتزاعي تكامل، به عنوان مورد مطالعاتي بررسي ميشود.

تاريخ علم

1397

16

2

173-199

پاييز و زمستان