340

20ص.

مقالة حاضر در پي ارائة الگويي براي تبيين تناسب آموز شهاي فن يوحرفه اي با نيازهاي بازاركار از ديدگاه صاحبان صنايع شهر يزد است. به لحاظ كفايت نداشتن مدل هاي ارائه شده در ادبيات موجود براي تبيين تناسب آموز شهاي فن يوحرفه اي با نيازهاي بازاركار و براي به دست آوردن داد ههايي متناسب با زمينة مورد مطالعه، از روش كيفي نظرية داده بنياد استفاده شد. داده هاي مطالعه از مصاحبه با 14 نفر از صاحبان صنايع و مديران سازمان فن يوحرفه اي شهر يزد گردآوري شد. با طبقه بندي مفاهيم، مقوله هاي فرعي و محوري و يافتن مقوله محوري با استفاده از روش كدگذاري باز، محوري و انتخابي، مقوله هاي شكل دهندة الگوي تناسب آموزش هاي فن يوحرفه اي با نيازهاي بازاركار و روابط بين آ نها در قالب مدل پارادايمي ظهور يافت كه شامل موجبات علّي )هفت مقوله(، مقوله محوري )هم راستايي آموزش ها(، راهبردها )هشت مقوله(، شرايط محيطي )شش مقوله(، ويژگي هاي زمينه اي )چهار مقوله( و پيامدها )سه مقوله( م يشود. بر اساس يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت با استفاده از راهبردهاي نيازسنجي، مشاركت ذينفعان، آموزش مربيان، همكار يهاي داخلي و خارجي، آينده پژوهي شغلي، آمايش سرزميني و برنامه ريزي، آشنايي كارآموزان با بازاركار، و مشاوره و هدايت شغلي، مي توان تناسب آموزش هاي فن يوحرفه اي با نياز هاي بازاركار را محقق كرد.

نوآوري هاي آموزشي

1398

18

71

39-58

پاييز