750

بسياري از داده هاي فضايي-زماني، به ويژه در پزشكي و تصويرسازي بيماري ها، شمارشي هستند. معمولا اين نوع داده هاي شمارشي داراي تغييرپذيري مضاعفي هستند كه كارايي مدل پواسون را براي تحليل آن ها خدشه دار مي كند. لحاظ كردن اين تغييرپذيري در فرآيند مدل بندي، نقش مهمي در افزايش كارايي تحليل داده هاي فضايي-زماني شمارشي دارد. با اين هدف، در اين مقاله، يك مدل فضايي-زماني بيزي جديد با انعطاف بالا براي مدل بندي پراكنشداده ها، به نام گاماي شمارشي، معرفي شده است. براي برازش و استنباط اين مدل، روش تقريب لاپلاس آشياني جمع بسته به كار گرفته شده است. براي ارزيابي عملكرد مدل پيشنهادي در مقايسه با مدل هاي سنتي پواسون و دوجمله اي منفي، از يك مطالعه شبيه سازي استفاده شده است. افزون بر اين، كاربست مدل در تحليل داده هاي سرطان خون در استان خراسان رضوي، نشان داده شده است.

مجله علوم آماري

تهران :انجمن آمار ،1400

1400

15

1

275-301

بهار و تابستان