812

آموزش مجازي، فرصتي بي بديل براي رويارويي با محدوديت هاي آموزش حضوري، تحقق آرماا آماوزش براي همه و زمينه سازي براي توسعه پايدار و متواز در كشور است. پژوهش حاضر، با هدف تحليل ادراك و تجربه زيسته دانشجويا و استادا دانشگاه از چالش هاي آموزش مجازي در نظام آماوزش ااالي ا نجاام داده است. بدين منظور با بهره گيري از روش كيفي و با رويكرد پديداردناسي به دناسايي و بازنمايي پدياده ماورد بررسي پرداخته دد. داد ه ها با استفاده از نمون ه گيري هدف مند و مصاحبه اميق نيمه ساختار يافته با بيست نفر از دانشجويا و مدرسا دوره هاي مجازي دانشگاه تهرا گردآوري دد و باه روش كلايايي تحليا ل گردياد . در دانيدهمين مصاحبه، ادباع نظري داده ها حاصل دد. اما، به منظور ااتباربخشي يافته ها، مصاحبه هاا تاا بيسات مين نفر ادامه يافت. تحليل داده هاي حاصل از مصااحبه هاا، منجار باه دناساايي 5 مقولاه اصالي گردياد كاه داامل » مربوط به كلاس « و » مربوط به سامانه « ،» مربوط به دانشجو « ،» مربوط به استاد « ،» مربوط به دانشگاه « چالش هاي است. يافته ها نشا داد كه آموزش هاي مجازي در نظام آموزش االي با چالش هاا ي متناوع و متفااوتي موا اه هستند و تا رسيد به درايط بهينه، فاصله دوچنداني دادته و بهبود كيفيت آ ، مساتليم نگااه ادي متولياا و دوري از طرز تلقي آموزش در ه دوم به اين قبيل آموزش ها است.

فن آوري اطلاعات و ارتباطات در علوم تربيتي

1395

7

2

123-148

زمستان