826

زمينه و هدف: كودكان با اختلالات هيجاني رفتاري، به دليل مواجه با آسيب هاي روان شناختي دچار اختلال در حيطه هاي مختلف مي شوند. با توجه به ارتباط كنش هاي اجرايي و همدلي با سبك والدگري و تعاملي، اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر تعامل والد_كودك بر كنش هاي اجرايي و همدلي كودكان داراي اختلال هيجاني رفتاري انجام شد. است. جامعه آماري، كودكان پسر با اختلال هيجاني رفتاري استان A-B-A روش: پژوهش حاضر از نوع تك آزمودني با طرح قزوين در سال 1398 و نمونۀ پژوهش شامل 3 نفر از دانش آموزان پسر مشغول به تحصيل در مقطع اول ابتدايي كه در ارزيابي چندبعدي، داراي اختلال تشخيص داده شده بودند، با نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. جلسات درماني 12 جلسه 1 ساعتۀ هفتگي بر اساس برنامه مداخلۀ مبتني بر تعامل والد كودك برگزار شد. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ فهرست رفتاري كودك آخنباخ فرم والدين، پرسشنامۀ كنش هاي اجرايي كوليج، و پرسشنامۀ همدلي كودكان بود كه بعد از رسم نمودار، با روش تحليل ديداري آماري و با كمك درصد بهبودي و روند تغييرات، اثربخشي متغير مستقل بر وابسته بررسي و تحليل شد. يافته ها: نشان داد كه اين مداخله در هر 3 آزمودني به كاهش نارسايي كنش هاي اجرايي و بهبود همدلي در مراحل مداخله و پيگيري منجر شد. نتيجه گيري: اين درمان در بهبود اختلالات هيجاني رفتاري و همچنين ارتقاء همدلي و كاهش نقص كنش هاي اجرايي در آن اختلالات مؤثر است، بنابراين به عنوان يك روش مكمل براي درمان هاي اصلي در حوزه آموزش و توانبخشي قابليت استفاده دارد.

تعليم و تربيت استثنايي

1400

21

2

162

59-70

خرداد و تير