830

زمينه: كودكان كم توان ذهني به واسطه ي نيازهاي مراقبتي، آموزشي و توان بخشي تنش و فشار زيادي را به خانواده وارد مي كنند و اين عوامل مي توانند فرآيند سازگاري و بهزيستي روان شناختي والدينشان را تحت تأثير قرار دهند. هدف: هدف اين پژوهش، اثربخشي روان شناسي مثبت نگر بر بهزيستي روان شناختي مادران داراي فرزند كم توان ذهني بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مادران داراي فرزند كم توان ذهني مركز توان بخشي معلولان نمونه شهرستان شهريار بود كه با روش نمونه گيري هدفمند، 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمايشي ) 15 نفر( و كنترل) 15 نفر( جايگزين شدند. گروه آزمايشي 8 جلسه 2 ساعته آموزش مداخله هاي روان شناسي مثبت نگر دريافت كردند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه بهزيستي روان شناختي )ريف، 2002 ( استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس يك طرفه انجام شد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه مداخلات روان شناسي مثبت نگر بر بهزيستي روان شناختي و مؤلفه هاي آن در مادران داراي فرزند كم توان ذهني تأثير دارد. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين پژوهش، روان شناسي مثبت نگر مي تواند به عنوان يك روش براي توانمندسازي مادران با كودك كم توان ذهني مطرح باشد.

تعليم و تربيت استثنايي

1400

21

3

163

9-20

مرداد و شهريور