چكيده
زمينه: هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي طرح واره درماني بر ميزان تنيدگي والدگري و سخت رويي روان شناختي
مادران كودكان 6 12 ساله ي با اختلال طيف اتيسم در سال 1398 بود.
روش: طرح پژوهش از نوع شبه آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه مادران
كودكان با اختلال طيف اُتيسم در شهر انديمشك بود كه از ميان آنان 30 نفر به صورت هدفمند انتخاب و در دو
گروه 15 نفري آزمايشي و كنترل قرار داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ي شاخص تنيدگي والدگري )آبيدين، 1995 ( و
سخت رويي روان شناختي )كوباسا، مدي و كوهن، 1982 ( بود. ابتدا پيش آزمون در دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمايشي
به مدت 8 جلسه تحت آموزش طرحواره درماني قرار گرفت. اين جلسه ها به صورت گروهي و هفتگي برگزار شد. در پايان،
هر دو گروه مورد سنجش پس آزمون قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج تحليل كوواريانس تك متغيري نشان داد كه برنامه طرح واره درماني موجب كاهش تنيدگي والدگري
.)P< 0/ و افزايش سخت رويي روان شناختي مادران شده است ) 001
نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي توان نتيجه گرفت كه آموزش طرح واره درماني، يك درمان مؤثر براي
كاهش تنيدگي والدگري و ارتقاء سخت رويي روان شناختي و به طور كلي بهبود سلامت روان افراد مي باشد.
