865

يادگيري معكوس امروزه مورد توجه بسياري از پژوهشگران قرار گرفته است. وجود پژوه شهاي متعدد و متناقض در اين حوزه لزوم انجام پژوهشي فراتحليل را ضروري م ينمايد. پژوهش پيشِ رو به روش فراتحليل و با هدف تركيب پژوه شهاي انجا مشده درزمينۀ تأثير يادگيري معكوس در شاخ صهاي تربيتي فراگيران، در مقايسه با يادگيري سنتي، انجام شده است. جامعۀ آماري پژوهش شامل مطالعاتي است كه در سا لهاي 1393 تا 1398 در ايران و 2014 تا 2019 در خارج از ايران صورت گرفته و ب هصورت مقاله و پايا ننام ههاي تما ممتن در پايگا ههاي اطلاعاتي و كتابخان ههاي دانشگا هها يا مراكز پژوهشي در دسترس است. بر اساس ملا كهاي ورود و خروج و تحليل حساسيت، 46 اندازۀ اثر از 23 پژوهش استخراج شده است. اندازۀ تركيبي تأثير يادگيري معكوس با مدل اثرات تصادفي 99 / 0 محاسبه شده است. نتايج پژوهش نشان م يدهد كه اندازۀ اثر خلاصه از جنسيت، نوع درس و انواع متغيرهاي پيامد تأثير م يپذيرد. نتايج فرارگرسيون نيز نشان م يدهد كه اندازۀ اثر تابع سن آزمودن يها است و يادگيري معكوس در سنين كم )دورۀ ابتدايي( مؤثرتر است. با لحاظ يافت ههاي اين فراتحليل و پشتوانۀ نظري و تجربي اين حوزه توصيه م يشود از اين روش در نظام آموزشي استفاده شود.

نوآوري هاي آموزشي

1400

20

79

7-30

پاييز