بررسي تاثير ريسك بر سياست تقسيم سود در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران(حسابداري51)

چكيده :

در مباحث مالي ريسك به عنوان احتمال اختلاف بين بازده واقعي و بازده مورد انتظار تعريف شده است و ريسك به دو دسته ريسك سيستماتيك و ريسك غير سيستماتيك تقسيم بندي مي شود. انتظار مي رود كه تأثير منفي و معناداري از ريسك شركت، به ويژه ريسك سيستماتيك بر پرداخت سود سهام وجود داشته باشد. نظريه هاي تقسيم سود نشان مي دهند كه مديران هرگونه افزايش سود تقسيمي سهام را ناشي از كاهش ريسك شركت مي دانند. اين نظريه ها نشان مي دهند كه افزايش در ريسك غير سيستماتيك با كاهش سود تقسيم شده همراه است. همچنين بنگاه هايي كه ريسك غير سيستماتيك بالاتري دارند، تمايل دارند دارايي هاي نقدي بيشتري مانند پول نقد را نگه دارند، كه احتمال پرداخت نقدي را كاهش مي¬دهد. از اين رو اين تحقيق به بررسي تاثير ريسك سيستماتيك و غير سيستماتيك بر سياست هاي تقسيم سود شركت ها مي پردازد. براي اين منظور داده هاي 100 شركت فعال در بورس اوراق بهادار تهران طي بازه زماني 1396-1392 بر اساس روش نمونه گيري حذف سيستماتيك جمع آوري شد. سپس تخمين مدل هاي رگرسيوني از طريق رگرسيون پانل ديتا انجام شده است. در اين مدل متغيرهاي مستقل شامل ريسك سيستماتيك و ريسك غير سيستماتيك و متغير وابسته سياست تقسيم سود شركت و متغيرهاي كنترلي تحقيق شامل اندازه شركت، سودآوري شركت و جريان نقدي است. پس از انجام آزمون هاي آماري چاو و هاسمن و همچنين آزمون ناهمساني واريانس و خودهمبستگي، نتيجه تخمين مدل¬هاي تحقيق نشان دهنده تاييد فرضيه اول مبني بر وجود رابطه معني دار بين ريسك سيستماتيك با سياست تقسيم سود شركت است. اين نتايج بيانگر تاييد فرضيه دوم تحقيق مبني بر وجود رابطه بين ريسك غير سيستماتيك با سياست تقسيم سود شركت است. همچنين نتايج نشان داد كه سود آوري با سياست تقسيم سود شركت رابطه معني داري دارد از اين رو فرضيه سوم تحقيق نيز مورد تاييد قرار گرفت. فرضيه چهارم تحقيق نيز مبني بر وجود رابطه معني دار بين نسبت جريان نقدي با سياست تقسيم سود شركت مورد تاييد قرار گرفت.