بررسي تاثير هويت بناهاي تاريخي بر تكرار سفر با توجه به نقش واسطه اي تصوير ذهني گردشگر و تاكيد بر تاريخ شفاهي مورد مطالعه: مسجد جامع كبير يزد)( كارآفريني گرايش گردشگري5)

چكيده :

گردشگري مجموعه اقداماتي است كه طي آن گردشگر از نقطه‌اي به نقطه ديگر با هدفي غير از كسب درآمد در زماني بيش از يك شب و كمتر از يك سال سفر مي‌كند. گردشگري كه به صورت تكراري سفر مي‌كند با آن مقصد آشنا و دليل سفرش رضايت از تجارب قبلي است و درآمد باثباتي براي مقصد محسوب مي‌شود. از نگاه ديگر در گردشگري فرهنگي و تاريخي هويت و معماري بناهاي تاريخي جايگاه يك بنا را در بيان هويت جامعه نشان مي‌دهد و تصوير ذهني به عنوان ايجادكننده ادراك عامل كليدي انتخاب مقصد گردشگري در نظر گرفته مي‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير هويت بناهاي تاريخي بر تكرار سفر با توجه به نقش واسطه‌اي تصوير ذهني گردشگر و تاكيد بر تاريخ شفاهي انجام شد. جهت‌گيري پژوهش كاربردي، روش تحقيق كمي و جامعه آماري گردشگران داخلي-بازديدكنندگان از بناي تاريخي مسجد جامع كبير يزد انتخاب شده اند كه به دليل مشخص نبودن جامعه آماري طبق نمونه‌گيري در دسترس و فرمول كوكران ويژه جامعه بزرگ حجم نمونه 332 نفر مشخص شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي، تحليل آرشيوي و در نهايت پرسشنامه محقق ساخته براي بررسي رابطه متغيرهاي پژوهش است كه براي تعيين اعتبار و همسويي سوالات نيز از روش اعتبار محتوايي و تحليل عامل تائيدي و براي تعيين پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. يافته‌ها نيز در دو قسمت توصيفي و تبييني بر اساس مدل يابي معادله ساختاري و با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و AMOS رابطه سنجي، بررسي و تحليل شده‌اند. بين متغيرهاي تحقيق يعني هويت بناهاي تاريخي، تصوير ذهني گردشگر و تاريخ شفاهي با متغير تكرار سفر رابطه مثبت و معني‌داري وجود دارد. هويت بناهاي تاريخي قوي‌ترين و تاريخ شفاهي ضعيف‌ترين رابطه را با متغير تكرار سفر دارند. بر اين مبنا تاريخ شفاهي قابل دسترسي و جريان يافته به ويژه در جامعه محلي براي ارتباط گيري گردشگر وجود ندارد. مدل يابي معادلات ساختاري در اين پژوهش نشان داد كه برازش به مدل برقرار است و داده‌ها از مدل، حمايت مي‌كند.