شناسايي و رتبه بندي عوامل موثر بر خروج سرمايه گذاري خطر پذير در ايران( حسابداري68)

چكيده :

بورس اوراق بهادار به عنوان يك بازار متشكل و رسمي، مهمترين عامل جذب و سامان دادن صحيح منابع مالي سرگردان است و با جمع آوري نقدينگي جامعه و فروش سهام شركت ها، ضمن به حركت درآوردن چرخ هاي اقتصاد جامعه از طريق تأمين سرمايه هاي مورد نياز پروژه ها، كاهش دخالت دولت در اقتصاد و نيز افزايش درآمدهاي مالياتي، منافع اقتصادي چشمگيري ارمغان مي آورد و در كنار آن اثرات تورمي ناشي از وجود نقدينگي در جامعه را نيز از بين مي برد. وظيفه اصلي بورس اوراق بهادار، فراهم آوردن بازاري شفاف و منصفانه براي داد و ستد اوراق بهادار پذيرفته شده و همچنين سيستمي مناسب براي نظارت بر جريان داد و ستد، عمليات بازار و فعاليت اعضاي آن است. سرمايه گذاري خطرپذير عبارتند از: سرمايه به طور حرفه اي مديريت شده اي است كه براي شركت هاي خصوصي در مراحل مختلف رشد شان سرمايه فراهم مي كنند و در اين شركت ها تامين كنندگان سرمايه بر تصميمات شركت هايشان تأثير مي گذارند. همچنين سرمايه خطرپذير از طريق فراهم آوردن خدمات ارزش افزوده براي كارآفرينان به رشد اقتصادي كلان يك ملت بر حسب پايداري، رشد خالص محصولات داخلي و اشتغال كمك مي كند. در اين تحقيق برآنيم كه به طور كامل و جامع با استفاده از مباني نظري تحقيقات پيشين و همچنين نرم افزار SPSS به شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر سرمايه گذاري سرمايه گذاران خطرپذير بپردازد. در پايان نيز براي اولويتبندي شاخص ها از تكنيكهاي TOPSIS استفاده ميگردد. لازم به ذكر است براي سنجش پايايي و روايي ابزار تحقيق از آلفاي كرونباخ و تحليل عاملي استفاده خواهد شد. همچنين براي بررسي اثرگذاري ابعاد، از سه آزمون تي استيودنت، تحليل واريانس و LSD استفاده خواهد شد. نتايج بيان مي كند كه عوامل محيطي سطح شركت از ديدگاه اين خبرگان نيز در درجه اول اهمّيت قرار دارند.