بررسي اثر بخشي يادگيري معكوس در افزايش مشاركت و رقابت فراگيران ضمن خدمت معلمان در آموزش و پرورش شهر يزد

چكيده :

يكي از عواملي كه در تعيين عملكرد و رفتار معلمان نقش بسزايي دارد، كارآمديِ «دوره‌هاي ضمن خدمت معلمان» مي‌باشد و ميزان مشاركت و رقابت فراگيران ضمن خدمت معلمان در اين دوره مي‌تواند نشانه‌اي از اثربخشيِ اين دوره‌ها مي‌باشد. لذا اين پژوهش با هدف بررسي تاثير يادگيري معكوس در مشاركت و رقابت فراگيران ضمن خدمت معلمان ابتدايي در آموزش و پرورش شهر يزد انجام گرفت. روش پژوهش حاضر شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعهي آماري را معلمان ابتدايي شهر يزد تشكيل داده اند و با توجه به محدوديتهاي كرونايي، يك گروه 30 نفري از معلمان سوم ابتدايي با روش نمونهگيري دردسترس انتخاب شدند و در قالب 2 گروه 15 نفري آزمايش و كنترل مورد بررسي قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پيش آزمون گرفته شد و ميزان «مشاركت و رقابت فراگيران» مورد سنجش واقع شد. سپس مداخلات آموزشي (دورهي آموزش يادگيري معكوس) براي گروه آزمايش برگزار گرديد؛ و در طول اين دوره، گروه كنترل هيچ نوع مداخله آموزشي را دريافت نداشته است. پس از اتمام دورهي آموزشي، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه مشاركت چو و پاولي (1999) و رقابت فرانكن (1995) بوده است. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss مورد پردازش و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي حاصل با توجه به نتايج آزمون كواريانس نشان داد كه 7/41 درصد كواريانس نمرات پس آزمون متغير «مشاركت معلمان ابتدايي در دوره‌هاي ضمن خدمت» و 4/23 درصد كواريانس نمرات پس آزمون متغير «رقابت معلمان ابتدايي در دوره‌هاي ضمن خدمت» ناشي از تاثير «دوره‌ي آموزشي روش يادگيري معكوس» است و با توجه به ميانگين‌ها باعث افزايش نمره «مشاركت و رقابت معلمان ابتدايي در دوره‌هاي ضمن خدمت» شده است؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود كه در دوره‌هاي آموزش ضمن خدمت، روش يادگيري معكوس جايگزين روش‌هاي سنتي يادگيري شود.