بررسي نقش ميانجي گرايانه خلاقيت در رابطه بين هوشمندسازي و كارايي معلمان (مطالعه موردي: معلمان ابتدايي ناحيه يك شهر يزد)

چكيده :

فناوري هاي هوشمند فرصت‌هاي يادگيري را افزايش مي‌دهد اما اگر بيش از حد به آن تكيه شود مي تواند تأثير منفي داشته باشد. اينجاست كه نقش معلم و خلاقيت او مي تواند بسيار حياتي باشد. هدف اين پژوهش، بررسي نقش ميانجي گرايانه خلاقيت در رابطه بين هوشمندسازي مدارس و كارايي معلمان ناحيه يك شهر يزد در سال تحصيلي 402-401 بوده است. اين پژوهش تحقيقي توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين مطالعه شامل كليه معلمان مدارس ناحيه يك شهر يزد كه در زمان انجام اين پژوهش تعداد آن ها برابر با 1500 نفر(كه در حدود 130 دبستان مشغول به خدمت بودند) بود. حجم نمونه با مراجعه به جدول مورگان برابر با 300 معلم و حدود 50 مدرسه تعيين شد كه اين تعداد مورد نظر به طريق خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. در اين پژوهش، براي جمع آوري داده ها از سه پرسشنامه شامل پرسشنامه خلاقيت عابدي(1374) و پرسشنامه كارايي فتوحي(1395) و پرسشنامه محقق ساخته هوشمندسازي استفاده شد. نتايج اين پژوهش كه با استفاده از آزمون همبستگي و رگرسيون، به دست آمد، نشان داد كه بين هوشمندسازي و كارايي معلمان رابطه اي مثبت و معنادار وجود دارد همچنين مشخص شد كه خلاقيت معلمان در اين رابطه مي تواندتاثير مثبتي داشته باشد. در نهايت با توجه به نتايج به دست آمده نتيجه گيري مي شود كه در مدارسي كه به مباحث هوشمندسازي توجه بيشتري شده است و از تكنولوژي هاي جديد، بهره مي برند هم معلمان زمينه بروز خلاقيت بيشتري پيدا مي كنند و هم اين كه كارايي تدريس آن ها كه همانا رشد علمي دانش آموزان است بالاتر مي باشد.