پيش بيني صميميت زناشويي بر اساس سرمايه هاي روان شناختي با توجه به نقش واسطه اي عاطفه مثبت و منفي در زنان متاهل شهرستان يزد

چكيده :

هدف پژوهش حاضر پيشبيني صميميت زناشويي بر اساس سرمايه هاي روان شناختي با توجه به نقش واسطه اي عاطفه مثبت ومنفي در بين زنان متاهل شهرستان يزد مي باشد. روش پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه مورد مطالعه، زنان متأهل شهر يزد در سال 1400 تا 1399 بودند كه از ميان آن ها به روش نمونه گيري در دسترس تعداد 384 زن متأهل انتخاب شدند و سپس پرسشنامه هاي: صميميت واكر و تامپسون (1983)، ارزيابي عاطفه مثبت و منفي واتسون و همكاران (1998) و سرمايه روانشناختي لوتانز و همكاران (2007) در اختيار آن ها قرار گرفت. گردآوري، تلخيص و طبقه بندي داده ها از هر دو روش آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد به طوري كه از آمار توصيفي به منظور توصيف داده ها و محاسبه شاخص هايي نظير توزيع فراواني، ميانگين و انحراف استاندارد داده ها و آمار استنباطي جهت تجزيه و تحليل داده ها از مدل سازي معادلات ساختاري، رگرسيون و همبستگي پيرسون با استفاده از از نرم‌افزارهاي آماري 21SPSS استفاده شده است. نتايج همبستگي و آزمون ها نشان داد كه ابعاد سرمايه هاي روانشناختي كه شامل: خودكارآمدي، خوشبيني، اميد و تاب آوري مي باشندمي توانند صميميت زناشويي زوجين در زنان متاهل شهرستان يزد را با توجه به نقش واسطه اي عاطفي مثبت و منفي، پيش بيني كنند، بنابراين در نهايت فرضيه اصلي كه در آن اشاره مي كند كه سرمايه هاي روانشناختي با توجه به نقش واسطه اي عاطفه مثبت و منفي، قادر به پيش بيني صميميت زناشويي در زنان متاهل شهرستان يزد هستند، تاييد مي شود.