چكيده :
قصه درماني مهم‌ترين و بنيادي‌ترين روش آموزش غيرمستقيم براي انتقال مفاهيم به دنياي مخاطبان به ويژه كودكان به شمار مي‌آيد. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي قصه درماني گروهي بر آگاهي هيجاني و علاقه اجتماعي دانش آموزان پسر دوره ابتدايي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانش آموزان پسر دوره ابتدايي شهرستان يزد در سال تحصيلي 01-1400 بود. نمونه مورد بررسي شامل 30 نفر از دانش آموزان پسر دوره ابتدايي شهر يزد بود كه با توجه به شيوع بيماري كرونا در زمان اجراي پژوهش و عدم بازگشايي مدارس، به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرسشنامه استاندارد آگاهي هيجاني در دانش آموزان ريفي و همكاران (2007) و پرسشنامه استاندارد علاقه اجتماعي كودكان عليزاده و همكاران (1393) بو د. پروتكل قصه در ماني مبتني بر رويكرد شناختي-رفتاري در 12 جلسه اجرا شد. نتايج تحليل كوواريانس (P<0/05) نشان داد كه قصه درماني گروهي بر آگاهي هيجاني و علاقه اجتماعي دانش آموزان پسر دوره ابتدايي تاثير معنادار دارد و آن را بهبود مي‌بخشد
