چكيده :
عملكرد زنان خانواده يكي از شاخص‌هاي مهم تضمين كننده كيفيت زندگي و سلامت رواني خانواده و اعضاي آن است. كيفيت زندگي به معناي احساسي است كه فرد درشرايط مختلف زندگي به احساس خشنودي شخصي رسيده است. ترس از تصوير بدني عامل خطري براي مشكلات روان شناختي و كيفيت زندگي محسوب مي‌‌شود. (داوودي، محرابي زاده، نسي و منصورينيك، 2019) روانشناسي معاصر با توجه به عواقبي كه ترس از تصوير بدن بر كيفيت زندگي مي‌‌گذارد، به دنبال مي‌انجي‌ها مانند كمال گرايي، الگو‌هاي خوردن، عزت نفس و عملكرد جنسي و ... مي‌‌گردد. پژوهش حاضر به دنبال بررسي نقش واسطه‌اي عملكرد جنسي بين ترس از تصوير بدن و كيفيت زندگي در زنان است. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است كه با روش مدل يابي معادلات ساختاري تحليل شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي زنان مراجعه كننده به كلينيك‌هاي روانشناسي منطقه دو شهر يزد در سال 1401 بود؛ كه حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تقريبا 278 نفر در نظر گرفته كه به شيوه غير تصادفي و در دسترس انتخاب شد. براي جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه ترس از تصوير بدن (ليتلتون، اكسوم و پوري، 2005)، پرسشنامه عملكرد جنسي (رسون و همكاران، 2000) و پرسشنامه كيفيت زندگي (سازمان بهداشت جهاني، 1996) استفاده شد. براي تحليل يافته‌ها از نرم افزار‌هاي آماري، توصيفي، همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيري و تحليل مسير استفاده گرديد.
نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه ترس از تصوير بدن به طور مستقيم با كيفيت زندگي ارتباط دارد (P<0.01، R2=30.16) و ترس ازتصوير بدن به واسطه عملكرد جنسي به طور غير مستقيم با كيفيت زندگي ارتباط دارد (P<0.01، R2=63) پس عملكرد جنسي مي‌تواند بين دو متغير ترس از تصوير بدن و كيفيت زندگي نقش مي‌انچي گري ايفا كند.
