چكيده :
هدف از انجام اين پژوهش بررسي اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر خستگي رواني و خويشتن‌داري در مادران كودكان بيش‌فعال شهر يزد بود. روش اين پژوهش نيمه آزمايشي (پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل) است. جامعه آماري اين پژوهش متشكل از كليه مادران كودكان بيش فعال كه در سه ماهه اول سال 1401 به دفتر انجمن حمايت از كودكان و نوجوانان بيش فعال و كم توجه مركز مشاوره هوشيار يزد مراجعه داشتند، بود. در پژوهش حاضر براي تشكيل گروه جهت بررسي اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر خستگي رواني و خويشتن‌داري در مادران كودكان بيش‌فعال، 2 گروه با حجم 15 نفر تشكيل شد. نمونه آماري با توجه به طرح پژوهشي (نيمهآزمايشي) بصورت در دسترس و از بين داوطلبان انتخاب و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شد. جهت گردآوري اطلاعات در اين پژوهش از پرسشنامه‌هاي خستگي رواني كراپ و همكارانش (1989) و خويشتن‌داري نيك منش (1386) استفاده شد. همچنين در اين پژوهش آموزش شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر اساس پروتكل 8 جلسه 45 دقيقهاي باون و مارلات (2011) اجرا شد. نتايج تحليل كوواريانس تك متغيري نشانداد كه شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر كاهش خستگي رواني مادران كودكان بيش‌فعال به ميزان 64/0 تاثير دارد (01/0>p). همچنين نتايج تحليل كوواريانس تك متغيري نشانداد كه شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر خويشتن‌داري مادران كودكان بيش‌فعال به ميزان 64/0 تاثير دارد (01/0>p)؛ بنابراين، از نتايج اين پژوهش مي‌توان در راستاي كاهش خستگي رواني و افزايش خويشتن‌داري استفاده كرد.
