چكيده :
موسيقي و هنر علاوه بر لذت بخش بوده ميتواند بر ايجاد و ترميم شبكههاي اعصاب مركزي تاثير بگذارد و از اين طريق در رفع برخي مسائل روانشناختي موثر باشد.
در اين مطالعه هدف اصلي بررسي اثربخشي موسيقي درماني بر توجه و غوطه وري نوجوانان دبيرستاني شهر يزد بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با گروه آزمايش و كنترل بود كه به اين منظور تعداد 30 نفر (هر گروه 15 نفر) با روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه جايگزين شدند. پرسشنامههاي توجه ديل جردن (1992) و غوطه وري فيروزبخت (1398) به عنوان ابزارهاي پژوهش در اختيار آزمودنيها قرار گرفت و قبل و بعد از مداخله هشت جلسهاي موسيقي درماني به عنوان پيش آزمون و پس آزمون اين پرسشنامهها را تكميل كردند و پس از انجام مداخله دادههاي جمع آوري شده از طريق آزمون كوواريانس مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافتهها نشان داد موسيقي درماني به طور معني داري توجه و غوطه وري دانش آموزان را افزايش داد. به نظر ميرسد موسيقي از طريق تاثير بر شبكههاي مغز ميتواند بر مهارتهاي شناخهتي از جمله توجه و غوطه وري تاثيرگذار باشد.
كليدواژه ها: موسيقي درماني، توجه، غوطه وري