چكيده :
روش زوج‌درماني گاتمن رويكردي تلفيقي است و از مباني و اصول اعتقادي نظريه‌هاي مختلف درماني ياري جسته است وبر بهبود و افزايش روابط زوجين تمركز دارد. منظور از كنترل عواطف اين است كه فرد بياموزد چگونه عواطف خود را در موقعيت‌هاي گوناگون تشخيص دهد و آن را ابراز و كنترل نمايد. تحمل پريشاني به‌عنوان توانايي شخص براي تحمل حالات دروني (هيجاني، شناختي يا فيزيكي) ناخوشايند تعريف شده است. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي زوج‌درماني گاتمن بر كنترل عواطف و تحمل پريشاني زوجين شهر يزد بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زوجين شهر يزد بود كه از بين آنها زنان انتخاب شدند و از روش نمونه‌گيري در دسترس استفاده شد. بدين‌صورت كه از بين زوجين شهر يزد، 30 زوج كه در مراكز مشاوره شهر يزد پرونده داشتند به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه كنترل عواطف (ACS) ويليامز، كمبل و آهرانز (1997) و پرسشنامه تحمل پريشاني سيمونز و گاهر (DTS) بود. گروه مداخله 8 جلسه 90 دقيقه‌اي به مدت يك ماه (هفته‌اي دو جلسه) تحت آموزش زوج‌درماني به روش گاتمن قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه زوج‌درماني گاتمن بر كنترل عواطف و تحمل پريشاني زوجين شهر تأثير معنادار دارد.
