چكيده :
بررسي متغيرهايي كه با پيشرفت تحصيلي دانشآموزان و عملكرد تحصيلي آنها رابطه دارد، يكي از موضوعهاي اساسي پژوهش در نظام آموزش و پرورش است؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش خودشفقتورزي بر ادراك شايستگي و اشتياق تحصيلي دانشآموزان دختر پايه دوازدهم شهر يزد به تعداد 2950 نفر بوده است. جامعه مورد مطالعه اين پژوهش كليه دانشآموزان دختر پايه دوازدهم شهر يزد بود. روش پژوهش از نوع نيمه تجربي با پيشآزمون، پسآزمون با گروه آزمايش و كنترل بود. بدين منظور تعداد 30 دانشآموز دختر دانشآموزان دختر پايه دوازدهم شهر يزد با بهرهگيري از روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش براي گردآوري دادهها پرسشنامۀ مقياس ادراك شايستگي هارتر (1982)، پرسشنامه اشتياق تحصيلي فردريكز، بلومنفيلد و پاريس (2004) بود. پروتكل آموزش شفقت به خود برگرفته از كتاب درمان متمركز بر شفقت گيلبرت در 8 جلسه به تواتر هفتهاي دو بار توسط محقق براي گروه آزمايش اجرا گرديد. نتايج بررسي فرضيهها از طريق تحليل كوواريانس (سطح معناداري 05/0) نشان داد كه آموزش خودشفقتورزي بر ادراك شايستگي و اشتياق تحصيلي و ابعاد آن (اشتياق رفتاري، اشتياق عاطفي، اشتياق شناختي، ادراك شايستگي شناختي، ادراك شايستگي اجتماعي، ادراك شايستگي جسماني با تمركز بر بازي و فعاليتهاي ورزشي در هواي آزاد) تاثير معنادار دارد.