اثربخشي آموزش مهارتهاي اجتماعي-هيجاني بر سطح سواد سلامت و شايستگي هيجان معلمان شهرستان مهريز

چكيده :

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش مهارتهاي اجتماعي-هيجاني بر سطح سواد سلامت و شايستگي هيجاني معلمان شهرستان مهريز انجام شده است. روش تحقيق «نيمه آزمايشي» با طرح پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعهي آماري را معلمان شهرستان مهريز-دوره ابتدايي تشكيل دادند (285 نفر) و با روش نمونه گيري تصادفي ساده يك گروه 30 نفري از معلمان انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفري تحت عنوان گروه آزمايش و كنترل به طور تصادفي گمارده شده و مورد بررسي قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پيش آزمون گرفته شد، سپس دوره‌ي آموزشي براي گروه آزمايش برگزار شد و پس از آن از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. در مرحلهي پيش آزمون و پس آزمون از ابزارهاي ذيل استفاده شد: پرسشنامه سواد سلامت منتظري و همكاران (1393) و پرسشنامه شايستگي هيجاني-اجتماعي زو و جي (2012)، پروتكل آموزشي نيز برگرفته از پروتكل آموزش مهارتهاي اجتماعي-هيجاني حبيبي كليبر و همكاران (1398) و قديري و همكاران (1398) بود. دادههاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss 24 مورد پردازش و تحليل قرار گرفت؛ و از آزمون «تحليل كواريانس و پيش فرض‌هاي آن» استفاده شد. يافته‌ها با توجه به سطح معناداري آزمون كواريانس 013/0 نشان داد كه 2/16 درصد كواريانس نمرات پس آزمون سواد سلامت معلمان ناشي از تاثير «آموزش مهارت‌هاي اجتماعي-هيجاني» است. همچنين، با توجه به سطح معناداري آزمون كواريانس 001/0، 4/38 درصد كواريانس نمرات پس آزمون شايستگي هيجاني معلمان ناشي از تاثير «آموزش مهارت‌هاي اجتماعي-هيجاني» است؛ بنابراين، «آموزش مهارتهاي اجتماعي-هيجاني» بر