چكيده :
ريسك‌هاي مرتبط با منابع انساني ميتوانند به بخش مهمي از ريسك‌هاي تجاري يا شركت تبديل شوند. اگرچه اغلب به عنوان خطرات ناشي از عدم رعايت الزامات ايمني شغلي يا قوانين و مقررات حفاظت از سلامت كاركنان شناخته مي‌شوند، اما ميتوانند تأثيرات گسترده‌تر و عميق‌تري داشته باشند. هدف از اين پژوهش طراحي مدل ريسك‌هاي منابع انساني و تعيين راهكارهاي كنترل آن در سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداري يزد مي‌باشد. در ابتدا با نظرخواهي از خبرگان، 38 ريسك منابع انساني شناسايي شد كه با استفاده از روش مدل سازي ساختاري-تفسيري (ISM) اولويت‌بندي گرديد و در نهايت مدل مفهومي بدست آمد. با توجه به مدل مفهومي، ريسك ناشي از مسائل مديريتي سازمان از ساير عوامل مهمتر شناخته شدند. با استفاده از يافته‌هاي اين پژوهش ميتوان به اين نتيجه رسيد كه ايجاد روابط مثبت در سارمان ميان كاركنان با يكديگر و با مشتريان، ارزيابي عملكرد كاركنان، جذب و استخدام افراد صحيح، بهرهمندي از روشهاي خود توسعهاي مي‌تواند سبب كاهش ريسك‌هاي منابع انساني در سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداري يزد گردد.
كلمات كليدي: ريسك، ريسك منابع انساني، روش مدلسازي ساختاري-تفسيري
