چكيده :
قصه درماني مهم‌ترين و بنيادي‌ترين روش آموزش غيرمستقيم براي انتقال مفاهيم به دنياي مخاطبان به‌ويژه كودكان به شمار مي‌آيد. هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي قصه درماني بر تأييد جويي و هوش اخلاقي دانش‌آموزان پسر دوره ابتدايي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانش آموزان پسر دوره ابتدايي شهرستان يزد در سال تحصيلي 01-1400 بود. پژوهش حاضر شامل 30 نفر از دانش آموزان پسر دوره ابتدايي شهر يزد بود كه به‌صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه هوش اخلاقي كودكان (CMIQ) اميني مقدم و همكاران (1397) و پرسشنامه تأييد جويي (CAST)تري پاتي و امباست (1997) بود. پروتكل قصه درماني به‌صورت آنلاين از طريق sky room براي كودكان گروه آزمايش برگزار شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه قصه درماني بر تأييد جويي و هوش اخلاقي و ابعاد آن در دانش آموزان پسر دوره ابتدايي تأثير معنادار دارد و آن را بهبود مي‌بخشد
