اثربخشي آموزش خودگرداني يادگيري بر مهارتهاي فراشناختي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي ناحيه يك شهر يزد

چكيده :

يكي از مهمترين دغدغه‌هاي آموزش و پرورش امروز، افزايش كيفيت يادگيري در دانش آموزان و حل و فصل مشكلات يادگيري در آنان است. هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش خودگرداني يادگيري بر مهارتهاي فراشناختي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي ناحيه يك شهر يزد بود. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با گروه آزمايش و كنترل و جامعهي آماري را كليه دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي ناحيه يك شهر يزد تشكيل دادند. حجم نمونه 30نفر كه به شيوهي نمونه در دسترس انتخاب و بصورت تصادفي در دوگروه(15نفر كنترل و 15 نفر آزمايش) قرار گرفتند. سپس پيش آزمون اجرا و بعد از آن گروه آزمايش تحت آموزش خودگرداني يادگيري به مدت 12 جلسه 45 دقيقهاي قرار گرفت و در اين مدت گروه كنترل هيچگونه آموزشي دريافت نكرد. بعد از اتمام جلسات آموزشي پس آزمون اجرا گرديد و داده‌هاي جمع آوري شده از پرسشنامه‌ها در دو مرحلهي پيش آزمون و پس آزمون از نظر آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. تجزيه ‌و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss در بخش آمار توصيفي از طريق توصيف ميانگين، واريانس و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطي از آزمون كوواريانس انجام شد. نتايج حاكي از اين بود كه آموزش خودگرداني يادگيري موجب افزايش مهارتهاي فراشناختي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان پسر پايه ششم ابتدايي شده است(05/0>p). بر اين اساس به نظر ميرسد آموزش يادگيري خودگردان، رويكرد مناسبي براي خانواده‌ها، معلمان و مشاوران مدرسه، جهت افزايش مهارتهاي فراشناختي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان بوده و ميتواند در يادگيري بهتر دانش آموزان موثر باشد.