چكيده :
گردشگري يكي از بزرگترين و سريع الرشدترين صنايع در جهان است و همچنين مهمترين منبع درآمد، اشتغال و ثروت در بسياري از كشورهاست. اما گردشگري براي اينكه بتواند به اين رشد سريع و نقش مؤثر خود در زمين توليد درآمد و اشتغال ادامه دهد و به نيازهاي متنوع بازار پاسخ مناسب دهد، نيازمند تلفيق با نوآوري و كارآفريني ميباشد. نوآوري در صنعت گردشگري داراي اهميت فوقالعادهاي ميباشد لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي قابليت نوآوري در عملكرد كسب و كار شركتهاي گردشگري (مورد مطالعه: آژانسهاي خدمات مسافرتي و گردشگري شهر يزد) به بررسي تأثير نوآوري بر عملكرد شركتها پرداخت. بدينمنظور تأثير هر يك از متغيرهاي پيشبيني كننده: قابليت نوآوري، عوامل زمينهاي، محيط، متغيرهاي پيشبيني شونده: عملكرد كسب و كار و متغير مستقل: قابليت نوآوري بررسي شد. اين پژوهش ازجمله پژوهشهاي كاربردي ميباشد كه به شيوه پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري در اين پژوهش شامل پرسنل شركتهاي گردشگري در شهر يزد است و از مدلسازي معادلات ساختاري براي آزمون فرضيهها استفاده شد. در اين تحقيق با توجه به اهداف و فرضيههاي پژوهش از انواع روشهاي آمار توصيفي و آمار استنباطي براي تجزيه و تحليل دادهها و بررسي برازش مدل پيشنهادي استفاده شد. نتايج پژوهش نشان ميدهد كه قابليت نوآوري بر نوآوري در محصولات، عوامل زمينهاي بر نوآوري در محصولات، عوامل زمينهاي بر نوآوري در فرايندها ، محيط بر نوآوري در محصولات، محيط بر نوآوري در فرايندها و نوآوري در محصولات همگي بر عملكرد كسب و كار تأثير مثبت و معناداري دارند. در نهايت از طريق يافتههاي پژوهش پيشنهاد ميشود با توجه به اينكه بيشترين تأثير را در مدل متغير قابليت نوآوري داشته است، مديران شركتهاي گردشگري همواره بر دانش كاركنان و عوامل سازماني و عوامل انساني تأكيد بيشتري داشته باشند و از تكنولوژيهاي به روز جهت تسهيل نوآوري در توليد محصولات بهره بگيرند تا باعث بهبود عملكرد كسب و كار شود.