Investigating the impact of job insecurity, cognitive eva‎luation and abusive supervision on mental and occupational outcomes by explaining the role of

كارشناسي ارشد

مديريت

1402/12/20

نگارجليليان

مديريت

ادراكات كاركنان نسبت به شرايط و ثبات شغلي و تعاملات آن¬ها با مديريت و ارزيابي¬هايي كه از خود دارند در تعيين نوع رفتارهاي آن¬ها نقش تعيين¬كننده¬اي ايفا مي¬نمايد. نوع رويكردهاي رفتاري كاركنان مبتني بر انتظارات و مطالبات شغلي بوده و در همين راستا نيروهاي كاري مي¬بايست رويه¬هاي رفتاري خود را با بايست¬ها و الزامات تعيين شده از جانب سازمان منطبق نمايند كه اين مسئله مي¬تواند پيامدهاي شغلي كاركنان را تحت تاثير قرار دهد. بر همين اساس؛ هدف از انجام اين تحقيق بررسي تاثير عدم امنيت شغلي، ارزيابي شناختي و نظارت توهين¬آميز بر عملكرد شغلي، رضايت شغلي و سلامت ذهني با تبيين نقش مولفه¬هاي كار احساسي شامل ايفاي نقش عميق و ايفاي نقش ظاهري مي¬باشد. اين پژوهش از حيث هدف كاربردي و از جهت ماهيت و روش پژوهش به شكل توصيفي از نوع همبستگي و به صورت پيمايشي با رويكرد كتابخانه¬اي-ميداني است. جامعه آماري اين پژوهش شامل شامل پرستاران و كاركنان بيمارستان¬ شهيد صدوقي يزد بوده كه تعداد 270 نفر بر اساس قاعده 5 برابري تعداد سنجه¬هاي پرسشنامه و با روش نمونه¬گيري در دسترس در اين تحقيق مشاركت داشته¬اند. ابزار پژوهش جهت گردآوري داده‌ها، پرسشنامه استاندارد برگرفته از منابع معتبر بوده و تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 و آزمون فرضيه‌ها با تكنيك مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم افزار AMOS انجام شده ‌است. يافته¬هاي اين پژوهش گوياي اين است كه عدم امنيت شغلي بر ايفاي نقش ظاهري تاثير مثبت و معنادار و بر ايفاي نقش عميق تاثير منفي و معنادار دارد. ارزيابي شناختي بر ايفاي نقش ظاهري و عميق تاثير معناداري ندارد. نظارت توهين¬آميز بر ايفاي نقش ظاهري تاثير مثبت و معناداري داشته ولي با ايفاي نقش عميق رابطه معناداري ندارد. ايفاي نقش عميق بر عملكرد شغلي تاثير مثبت و معناداري داشته و ايفاي نقش ظاهري بر عملكرد شغلي تاثير منفي و معناداري دارد. ايفاي نقش عميق بر رضايت شغلي تاثير معنادار و مثبتي داشته و ايفاي نقش ظاهري با رضايت شغلي داراي رابطه معنادار و منفي مي¬باشد. ايفاي نقش عميق بر سلامت ذهني تاثير معنادار و مثبتي داشته ولي ايفاي نقش ظاهري با سلامت ذهني رابطه معناداري ندارد. يافته¬هاي پژوهش به اين شكل قابل تفسير است كه ادراك شرايط مبتني بر نبود امنيت شغلي و اعمال رويكردهاي مديريتي توهين¬آميز همراه با اعمال فشار بر كاركنان مي¬تواند باعث گرايش آن¬ها به بروز رفتارهاي كاري شود كه با عواطف و نگرش¬هاي دروني آن¬ها مطابقت نداشته و با صرف منابع شخصي بالايي همراه است و اين مسئله مي¬تواند در بلند مدت سطح رضايت كاركنان و در عين حال تلاش در جهت تحقق اهداف عملكردي را به شكل منفي تحت تاثير قرار دهد.

1403/07/03

سميرا سامعي