چكيده :
در سال‌هاي اخير، آواي سازماني به دليل اهميت آن در پيشبرد اهداف سازمان و اثرات منفي سكوت سازماني مورد توجه محققين قرار گرفته است. ازآنجايي‌كه دانشگاه‌ها نقش مهمي در رشد و توسعه‌ي جامعه و پرورش نيروي انساني توانمند و خلاق ايفا مي‌نمايند، مديران دانشگاه‌ها بايد شرايط ﻻزم را براي كاركنان خود به‌منظور اراﺋه ايده‌هاي نوين و در راستاي رسيدن به اهداف استراتژيك دانشگاه مهيا سازند. اين پژوهش قصد دارد به بررسي تأثيرات تجربه دروني افراد (كاركنان، دانشجويان و اساتيد) در دانشگاه امام جواد يزد و درك تجارب ذهني آنها بر آواي سازماني بپردازد و كمك كند تا بهترين راهكارها و استراتژي‌ها براي پيشبرد اهداف سازماني و بهبود عملكرد نيروي كار در دانشگاه‌ها پيدا كنند. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش آماري يك روش توصيفي همبستگي از نوع معادلات ساختاري است كه در آن با استفاده ضرايب همبستگي و ضرايب استاندارد مدل رگرسيوني به بررسي مدل مفهومي پرداخته مي‌شود. از لحاظ جامعه آماري به صورت مقطعي است. اين مطالعه براي سنجش متغيرهاي آواي سازماني، تجارب زيسته و سكوت سازماني از ابزار پرسشنامه استاندارد اعتبارسنجي شده استفاده مي‌كند. روش نمونه گيري: شيوه تصادفي طبقه بندي تصادفي دو مرحله‌اي (در مرحله اول طبقه بندي بر حسب گروه كاركنان، دانشحويان و استادان و درمرحله دوم طبقه بندي بر حسب جنسيت) است. براي محاسبه اندازه نمونه از فرمول اندازه نمونه بر حسب نسبت جامعه استفاده شده است. حجم نمونه 92 نفر كه 78 نفر آنها دانشجويان و 14 نفر استادان و كاركنان هستند. نتايج نشان داد بين تجربه زيسته و آواي سازماني در بين دانشجويان رابطه مستقيم معني دار با اطمينان 99 درصد وجود دارد اما بين كاركنان اين دو متغير رابطه معنادار باهمديگر ندارند. بين تجربه زيسته و سكوت سازماني در بين دانشجويان و كاركنان رابطه معكوس معني دار وجود دارد. ميزان اطمينان در بين دانشجويان 99 درصد و در بين كاركنان 95 درصد است. در پايان با توجه به نتايج تحقيق، توصيه‌هاي مديريتي در جهت ارتقاي رضايت و امنيت شغلي-تحصيلي كاركنان و دانشجويان و تعامل بهتر مديران و كاركنان در موسسه آموزش عالي امام جواد ارائه شده است.
