چكيده :
معماري و طراحي مد، ايده هاي فردي، اجتماعي و هويت فرهنگي را با انعكاسي از نگراني نسبت به مخاطبان و زمان خود بيان مي كنند، در طول تاريخ، مد و معماري يكديگر را در فرم و نمودشان تكراركرده اند. به نظر كاملا طبيعي مي رسد كه آنها نه تنها عملكرد اوليه خود را كه فراهم كردن پناهگاه و حفاظت از انسان است، تقسيم مي كنند. بلكه هر دو در خلق كردن فضا و حجم هاي خارج از صفحاتو مصالح دو بعدي مهارت دارند.
در سال هاي اخير، ارتباط ميان مدهاي لباس و معماري بيشتر جذاب شده است. طراحي معماري به سبك سورياليسم و تركيب اين سبك معماري و مد مرزهاي طراحي لباس مدرن را جور ديگه تعريف كرده است.طراحان مد به معماري به عنوان راهي براي ساختن يا مهندسي لباس نگاه مي كنند كه ايده هاي جديد و موثري را در مورد حجم و سازه ارايه مي كند، كه اين نوع طرح اصل طراحي سورياليسم است ودر بسياري از موارد هم بر اساس اصول فكري و مفاهيم دروني معماري طرح مي ريزند. ترجمه آيدا تدين، انتشارات آبان، 1391، تهران ص 36
