تشخيص چهره يكي از زمينه هاي تحقيقاتي است كه در سالهاي اخير بسيار مورد توجه قرار گرفت . به طور كلي هدف اصلي در اين كار تشخيص هويت يك فرد از روي يك تصوير ثابت و با استفاده از اطلاعات موجود در يك atad esabاست . تغييرات نور محيط، تغيير جهت و حالت صورت از جمله موانع تشخيص چهره به شمار مي آيند. تشخيص چهره را مي توان يك مساله تشخيص الگو با ابعاد بالا در نظر گرفت . اما در اصل ابعاد و مولفه هاي صورت بسيار كمتر از ابعاد صورت در تصوير خام است . اين مساله نقطه شروع استفاده از روش هاي آماري و ير فضاهايي مانند(lapicnirp tnenopmoc sisylana)ACP و (tnednepedni tnenopmoc sisylana) ACIاست كه در ميان الگوريتم هاي تشخيص چهره بسيار موفق هستند و به خاطر قابليت كاهش ابعاد و سادگي پياده سازي مورد توجه مي باشند . صحت نتايج بدست آمده از اين روش ها تا حد زيادي بستگي به اين امر دارد كه ويژگي هاي صورت با چه دقتي از تصوير هاي نمونه استخراج شوند بيابرين مي توان با اجراي تكنيك هاي erutaef noitcartxeقبل از ACPو ACIدرصد تشخيص صحيح را بالا برد . تبديل موجك يكي از تبديلهايي است كه براي erutaef noitcartxeاستفاده مي شود . درين روش ابتدا صورت توسط تبديل موجك به فركنس هاي مختلف تجزيه و براي انجام عمليات در زير فضاها آماده مي شود.
