چکيده
شهر بستك در جنوب ايران و در فاصله‌اي نزديك به بندر لنگه، در زمان‌هاي نه چندان دور، نقش مهمي در فرهنگ كرانه‌هاي خليج فارس داشت. اهميت فرهنگي، مذهبي و بازرگاني آن در سده‌هاي گذشته، نوعي نقش مركزي براي اين شهر در منطقه ايجاد نمود و معماران اين شهر با حضور در مناطق پيرامون، شيوه معماري خود را فراتر از محدوده بستك، تا بندر لنگه و بسياري از كرانه‌هاي شمالي و جزاير خليج فارس گسترش دادند. از سال 1890 م. به بعد، و هم زمان با مهاجرت گسترده بازرگانان بستكي ايران به دوبي، محله‌اي به نام براي سكونت آنان، به دست معماران بستكي بنا شد و به ياد بستك ايران، بستكيه نام گرفت. اين محله اگرچه به عنوان ميراث فرهنگي دوبي، در تبليغات دولتي امارات معرفي مي‌شود، اما بنا به شواهد ارائه شده در اين پژوهش، نمونه آشكاري از خلاقيت و هنر معماران بستكي در كرانه‌هاي جنوبي خليج فارس است. افزون بر اين‌كه ردپاي تاثير معماري بستكي در آنسوي خليج فارس، تنها محدود به بستكيه دوبي نيست و بايد شيوه معماري بستكي به عنوان سبكي فراگير و مهم در دو سوي خليج فارس ياد كرد.
